تحلیل رابطه ی کیفیت زندگی کاری با عملکرد وظیفه ای و زمینه ای کارشناسان ترویج کشاورزی

نظام ترویج کشاورزی یکی از نهادهای اساسی در فرآیند تحول نهادی و انسانی جامعه روستایی بوده؛ از این‏رو، نیروی انسانی شاغل در بخش ترویج، یک عامل کلیدی در فرآیند توسعه روستایی و کشاورزی به‏شمار‏ می‏رود. هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه‏ی کیفیت زندگی کاری با عملکرد وظیفه‏ای و زمینه‏ای کارشناسان ترویج کشاورزی می‏باشد. جامعه‏ی آماری این پژوهش، 180 نفر از کارشناسان بخش ترویج کشاورزی استان کرمان بوده که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و ضریب اطمینان یک درصد، تعداد نمونه پژوهش 123 نفر برآورد گردید. روش نمونه‏گیری این مطالعه، روش طبقه‏ای با انتساب متناسب بود. ابزار پژوهش، پرسشنامه‏ای‌ بوده که روایی صوری آن با استفاده از پانل متخصصان دانشگاه تهران به‏دست‏آمد، همچنین پایایی مقیاس‏های پرسشنامه پس از انجام پیش‏آزمون و با استفاده از آماره‏ی آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. داده‌های حاصل به وسیله نرم‌افزارهای SPSSwin20 و LISREL8.5 تجزیه و تحلیل گردیدند. نتایج پژوهش نشان داد که همبستگی مثبت و معنی‏داری بین تمامی ابعاد کیفیت زندگی کاری با عملکرد وظیفه‏ای و زمینه‏ای کارشناسان ترویج کشاورزی استان کرمان در سطح یک درصد وجود دارد. همچنین نتایج مدل‏سازی معادلات ساختاری نشان داد که کیفیت زندگی کاری به ترتیب توانایی تبیین 44% و 34% از تغییرات عملکرد وظیفه‏ای و زمینه‏ای کارشناسان ترویج کشاورزی مورد مطالعه را دارا می‏باشد.